Lieve prachtige mama,

Als bonus vind je hier de babytest!
Ik heb hem zelf gebruikt voor onze baby’s en ik vond er veel herkenning in.
De test en de uitleg komen uit het boek ‘Wat je baby vertelt’.

Heel veel plezier met deze test!
Laat je me weten wat je ervan vond?

Warme groetjes Bianca

Hieronder vind je de Babytest.

Vul online de antwoorden in.
Je krijgt de lijst aan het einde gemaild op het opgegeven mailadres, dus je hoeft zelf niets te onthouden.
Tel (in de mail) de aantal keren dat je A hebt ingevuld op, net zoals de aantal keren dat je B, C, D of E hebt ingevuld.
Hieronder kun je dan kijken wat dit betekent.

De verschillende types onder de loep

De kans is groot dit je een of twee letters vaker hebt aangekruist dan de andere.
Bedenk bij het lezen van de onderstaande profielschetsen dat we het hier hebben over hoe je in het algemeen in de wereld staat, niet over stemmingswisselingen zoals die zich voordoen wanneer de baby last heeft van buikkrampjes of bij grote sprongen voorwaarts, zoals het krijgen van tanden. Waarschijnlijk herken je je baby in deze grove schetsen, misschien een beetje uit de ene en een beetje uit de andere.
Lees alle vijf de beschrijvingen.
Ik heb bij ieder type een voorbeeld van een baby die naadloos op de beschrijving past.

De engelachtige baby.

Zoals je je kunt voorstellen, is dit een baby zoals elke zwangere vrouw in gedachten heeft: voorbeeldig. Paulien is zo’n baby: zachtmoedig. Ze lacht altijd en is nooit veeleisend. Ze is een open boek. Een vreemde omgeving maakt haar niet aan het schrikken en ze kan overal mee naartoe genomen worden. Voeden, spelen en slapen zijn geen probleem en als ze wakker wordt huilt ze zelden. ‘s Morgens ligt Paulien in de wieg wat te keuvelen tegen een knuffel of ze bestudeerd de strepen op het behang. Een engelachtige baby is heel goed in staat zichzelf te troosten, maar als hij oververmoeid is, misschien omdat zijn signalen verkeerd werden begrepen, is het genoeg als je hem tegen je aan drukt en zegt: ‘Ik weet dat je erg moe bent.’ Als je hem dan in bed legt, een muziekdoosje aanzet, zorgt dat het rustig en donker om hem heen is, zal hij kalmeren en vanzelf in slaap vallen.

De voIgens-het-boekje-baby.

Dit is onze voorspelbare baby, en als zodanig makkelijk hanteerbaar.

Olivier doet alles op tijd en stelt ons nooit voor verrassingen.
Hij bereikt elke mijlpaal precies op tijd — slaapt met drie maanden de hele nacht door, draait zich om als hij vijf maanden is en zit als hij een haljaar oud is.
Op geregelde tijden heeft hij een groeispurt: periodes waarin zijn eetlust enorm toeneemt omdat hij veel aankomt, of een sprong in zijn ontwikkeling maakt.
Hij kan zichzelf even – ongeveer een kwartier – bezighouden als hij nog maar een week oud is en ligt vaak kraaiend om zich heen te kijken.
Lach je tegen hem, dan lacht hij terug.
Hoewel Olivier, net als in het boekje staat, af en toe moppert, is hij snel te troosten.
Hij valt ook makkelijk in slaap.

De gevoelige baby.

Voor een uiterst gevoelige baby als Michael is de wereld een eindeloze bron van uitdagingen voor zijn zintuigen.
Hij krimpt ineen als er buiten een auto start, als de tv staat te blèren of de hond van de buren aanslaat.
Bij fel licht knippert hij met zijn oogjes, of hij probeert zijn hoofd weg te draaien.
Soms huilt hij zonder aanwijsbare oorzaak, zelfs tegen zijn moeder. Op die momenten roept hij eigenlijk (in zijn babytaaltje): ‘Ik heb er genoeg van, ik wil rust.’
Als hij van hand tot hand gegaan is of op stap is geweest wordt hij vaak onrustig.
Hij kan zichzelf een paar minuten alleen vermaken, maar heeft de verzekering nodig dat er een vertrouwd persoon, papa of mama, in de buurt is.
Omdat zo’n type baby graag sabbelt, kan zijn moeder denken dat hij erg hongerig is, terwijl hij met een speen ook tevreden zou zijn.
Tijdens de voedingen kan hij erg wild worden, alsof hij vergeten is hoe het moet.
Michael heeft er ‘s middags en ‘s avonds vaak moeite mee in slaap te vallen.
Omdat hun lichaam zo gevoelig is, raken deze kinderen snel ontregeld. Te lang slapen, een voeding overslaan, onverwacht bezoek, mee uitgaan, andere voeding – allemaal zaken waarvan Michael overstuur kan raken.
Om een gevoelige baby te troosten, moet je een baarmoeder nabootsen. Baker hem stevig in, leg hem over je schouder, maak vlak bij zijn oor kalmerende geluidjes (sh… sh… sh, als het geluid van het bloed in de baarmoeder) en klop hem zachtjes op zijn rug, als een hartslag. (Dit werkt natuurlijk bij alle baby’s, maar met een gevoelige baby is dit het best.)
Hoe eerder je de huiltjes en signalen van een gevoelige baby leert verstaan, hoe gemakkelijker het leven wordt.
Deze baby gedijt het best op gelijkmatigheid en voorspelbaarheid – nee, dank je, liever geen verrassingen.

De pittige baby.

Deze baby weet meteen na zijn geboorte wat hij wel en wat hij niet wil, en aarzelt niet jou dat te laten weten. Baby’s als Karin laten zich horen en lijken soms bijna agressief. Zodra ze ‘s morgens wakker is, begint ze om haar vader of moeder te roepen. Ze heeft er een grote hekel aan om in een plas- of poepluier te liggen en roept luidkeels om een verschoning. Ze gebruikt sowieso haar stem veel en kraait en brabbelt dat het een lieve lust is. Haar lichaamstaal is niet altijd even soepel. Karin moet meestal gebakerd worden, omdat haar rondmaaiende armen en benen haar uit de slaap houden. Als ze begint te huilen en het cirkeltje niet doorbroken wordt, is er geen houden meer aan. Door haar eigen gehuil gaat ze nog harder huilen, tot ze helemaal over haar toeren is. Een pittige baby kan al heel snel zelf de fles vasthouden en merkt andere baby’s op voor zij hem in de gaten hebben. Zodra hij dingen stevig kan beetpakken, zal hij ook het speelgoed van andere kinderen proberen te grijpen.

De mopperige baby.

Volgens mij zijn baby’s zoals Kevin hier al eerder geweest – het zijn zogenoemde ‘oude zielen’ – en ze vinden het helemaal niet leuk dat ze weer teruggekomen zijn. Natuurlijk kan ik het mis hebben, maar deze baby’s zijn nu eenmaal mardy, zoals we in Yorkshire zeggen: verbeten, boos op de hele wereld en dat zullen ze je laten weten ook. (Mijn medeauteur vertelt me dat het Jiddische woord hiervoor farbissiner is.) Kevin jammert ‘s ochtends, lacht over het algemeen heel weinig en valt iedere avond weer moeilijk in slaap. Het is voor zijn moeder een hele toer om een oppas te vinden die terug wil komen omdat ze zich het slechte humeur van dit mannetje persoonlijk aantrekken. In het begin had hij een vreselijke hekel aan het bad en verzette hij zich heftig tegen verschonen en aan en uitkleden. Zijn moeder heeft geprobeerd borstvoeding te geven, maar het toeschietreflex (de snelheid waarmee de melk toeschiet en door de tepel naar buiten komt) was wat traag en Kevin was ongeduldig. Hoewel ze nu overgegaan is op de fles, blijven de voedingen moeilijk doordat Kevin zo humeurig reageert. Vaders en moeders van een mopperige baby hebben heel wat geduld nodig hem te kalmeren. Hij is vaak erg boos en huilt dan hard en lang. De sh… sh… sh geluiden moeten zijn gehuil overstemmen. Ze hebben er een hekel aan gebakerd te worden en laten dat horen. Als een mopperige baby totaal overstuur is, vervang dan het sh… sh… sh  door een ritmisch: ‘Het is al goed, het is al goed, het is al goed’, en wieg hem van voor naar achteren.

Tip:

Beweeg bij het wiegen van al deze typen baby’s van voor naar achteren en niet op en neer, of heen en weer.
In de baarmoeder werd de baby, als jij liep, ook van voor naar achteren bewogen. Dus die vertrouwde beweging troost hem het best. Dit kun je ook nabootsen op een gymnastiekbal (hier bij mij te koop).

(De test komt uit: ‘Wat je baby vertelt’ van Tracy Hogg)